ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

บทความ

กำลังแสดงโพสต์จาก ธันวาคม, 2005

ดาวเดือน

เดือนโหยหาหนึ่งดวงเด่นใกล้ ดาวศุกร์ใสส่องแสงเคียงข้าง ดาวเดือนด่ำดื่มสุขแรมร้าง ดาวอ้างว้างยามไร้เงาเดือน ใจหนึ่งหาหนึ่งใจชิดใกล้ ใยหนึ่งใจไร้คู่เคียงเหมือน ใจใยไม่เป็นเช่นดั่งเดือน สุดสะเทือนใจทมตรมในเงา เมื่อไรหนอรอใจมาเด่นใกล้ แล้วเมื่อไหร่ดวงใจจะไม่เหงา เมื่อไหร่หนอรอใครมาเคียงเงา เมื่อไหร่หนอจะมี..เรา..เคียงคู่กัน

แค่เพียงเงา

แค่เพียงเหงา มีใครไหมจะรับรู้ แค่คนเดียวที่เฝ้าดู ในความเหงา แค่เพียงเงา ไร้ซึ่งคน มาสนใจ แค่มองไป เพียงผ่าน ไม่น่าสน เคยอิจฉา...คนเค้ามี อยู่ข้างกาย เคยอยากเล่า...เรื่องมากมาย ให้รับรู้ เคยอยากเห็น...ในทุกวัน ตื่นมาดู เคยเพ้ออยู่... ถึงใคร ไหนสักคน อยู่ลำพัง หัวเราะ ก็เหมือนบ้า ตื่นขึ้นมา จะพูดจา กับใครไหน กินข้าวเช้า เที่ยงเย็น ไม่เห็นใคร ปรึกษาใคร ..ก็ไม่รู้..อยู่ลำพัง

ไม่สำคัญ

หากไม่มีฉัน ... ... แล้วดวงตะวันจะขึ้นทางทิศไหน ร้อนฝนแดดหนาวจะเป็นอย่างไร จะมีใครรับรู้ในเรื่องราว....... ที่ฉันมี หากไม่มีฉัน ... ... แล้วไง..ดวงจันทร์ เต็มดวงทุกวันไหม สายลมจะพัดย้อนทางใด ใครคนไหนรับรู้ในเรื่องราว....... เมื่อไม่มีฉัน และ เมื่อ ไม่ มี ฉัน ดวงดาวเหล่านั้นได้ยินฉันไหม หากฉันไม่ส่งเสียงออกไป จะถามหาฉันไหม...... ถ้าไม่มีฉัน