เรียงร้อยถ้อยคำ

ทางเลือก ต้องเลือก จำเป็นไหม ทางไป ต้องไป เท่านั้นหรือ ทางตัน นั้นตัน หรือแค่ลือ สิ่งไหนคือ ควรเลือก แล้วก้าวไป เลือกทางซ้าย สุดท้าย อาจออกขวา เลือกจะเที่ยว ตื่นมา ฟ้าไม่ใส ถูกกำหนด ก่อนหน้า ไว้อย่างไร ถึงเลือกไว้ ก็ต้องจบ อย่างที่เป็น ไม่ต้องเลือก แต่ทำให้ ดีที่สุด ตั้งใจขุด แรงขยัน มาให้เห็น ตั้งใจค่อย คิดดำเนิน อย่างใจเย็น ทำที่เน้น เต็มที่ ตามแรงเรา

อยากจะหลั่งรินไหลสายกรรแสง อยากอ่อนแรงซบหมอนระบายไหล ที่กักเก็บมานานในหัวใจ ที่ทำให้ใจเศร้าเหงาเต็มที ที่สั่งสมกดดันเกมส์ชีวิต พรั่งพรูคิดอ่อนล้าระบายหนี น้ำนัยน์เนตรซึมซับทุกข์ชีวี เหลือเกินมีเก็บกักล้นออกตา อยากหัวเราะเฮฮากับความเงียบเหงา อยากพูดคุยกับเงาอยากปรึกษา อยากร่ำรวยด้วยที่เราว่างเวลา อยาก....เล่าเรื่องที่เจอมา ให้เธอฟัง ไปกันไหมในที่มีเธอกับฉัน ที่ที่มัน เวลา ไม่กักขัง ที่ที่มีเราอยู่เพียงลำพัง ที่เรานั่งคุยกัน ยามเย็น ๆ

เวลาผ่านพ้นเห็นความเปลี่ยนแปลง เคยร่วมลงแรงนานนับหนักหนา เกิดก่อเด็กใหม่แรกก้าวย่างมา ทดแทนตัวข้าที่พ้นออกไป "ค่ายสร้างคน คนสร้างค่าย" หลายชีวิต บางคราเมื่อคิดมีจิตสงสัย อีกนานต่อไปจะสักเท่าไร รู้เห็นเป็นไปอีกนานไหมหนา

สบัดโบก โชยปลิว พลิ้วลมเล่น อากาศเย็น พัดผ่าน เล่นลมไล้ ฟ้าครึมฝน ม่านเมฆ เต็มฟ้าไกล มองเหม่อไป ล่องใจ ไกลตามลม หลับตาลง ฟังลมผ่าน แมกหมู่ไม้ เอนทิ้งกาย อิงโคน แสนสุขสม หยุดความคิด ในภวังค์ ดิ่งลึกจม ลืมความขม ขื่นเศร้า เหงาอุรา โปรยต้องกาย ละอองเย็น สายวสันต์ หมายกล่อมฝัน ชื่นชุ่ม เย็นหนักหนา อ่อนโยนแสง ไล้ผิว ต้องกายา โอ้เวลา อย่าเร่ง รีบก้าวเดิน

นานนัก นับแต่ จำความ มิยล ในงาม ที่เห็น ทบทวน ที่หวัง อยากเป็น หวังเช่น ตรึงตา ตรึงใจ นางหนึ่ง เป็นเช่น นางฝัน นางหนึ่ง สัมพันธ์ สหาย นางหนึ่ง เผื่อไว้ ข้างกาย นางหนึ่ง ดั่งตาย จากกัน รู้ดี นางใด ควรคิด สนิท หรือคบ สุขสันต์ รอเพียง เวลา และวัน หวังมัน กระจ่าง ชัดเจน