ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

บทความ

กำลังแสดงโพสต์จาก สิงหาคม, 2007

สุดท้าย

สุดท้ายก็ไม่มีใคร สุดท้ายก็ไม่มีมา สุดท้ายน้ำตาก็ไหล สุดท้ายในหนึ่งชีวิต สุดท้ายไม่คิดคบกัน สุดท้ายฉันก็เดียวดาย สุดท้ายก็เจ็บรอยช้ำ สุดท้ายก็ซ้ำรอยเก่า สุดท้ายเราก็จากลา สุดท้ายมาเป็นกี่ครั้ง สุดท้ายครั้งที่เท่าไหร่ สุดท้าย...คงเป็นครั้งสุดท้าย

น้ำตาที่เหงียบเหงา

อยากจะหลั่งรินไหลสายกรรแสง อยากอ่อนแรงซบหมอนระบายไหล ที่กักเก็บมานานในหัวใจ ที่ทำให้ใจเศร้าเหงาเต็มที ที่สั่งสมกดดันเกมส์ชีวิต พรั่งพรูคิดอ่อนล้าระบายหนี น้ำนัยน์เนตรซึมซับทุกข์ชีวี เหลือเกินมีเก็บกักล้นออกตา อยากหัวเราะเฮฮากับความเงียบเหงา อยากพูดคุยกับเงาอยากปรึกษา อยากร่ำรวยด้วยที่เราว่างเวลา อยาก....เล่าเรื่องที่เจอมา ให้เธอฟัง ไปกันไหมในที่มีเธอกับฉัน ที่ที่มัน เวลา ไม่กักขัง ที่ที่มีเราอยู่เพียงลำพัง ที่เรานั่งคุยกัน ยามเย็น ๆ

รักแม่

มะลิซ้อนซ่อนกลีบซ่อนกลิ่นหอม กลิ่นพยอมอุ่นรักกรุ่นหอมหวน บริสุทธิ์สะอาดขาวราวเนื้อนวล หอมรัญจวนครวญรักคุณมารดา ฝากกลิ่นหอมแห่งรักข้ามฟ้าฟาก คณามากแทนคำคนึงหา แทนคำถ้อยร้อยคำนึงจำนรรจา แทนคำว่า "รักแม่" จากแดนไกล เนื่องในโอกาสวันแม่ 12 สิงหาคม 2550