เรียงร้อยถ้อยคำ

ชีวิตหมุนเวียนเปลี่ยนผ่าน ในกาลเวลานานเหลือ เหนื่อยล้าอ่อนแรงสั่นเครือ สิ่งใดไร้ที่จีรัง

มองดูเธอผ่านจันทร์คืนนี้ ก็คงแค่มีเพียงจันทร์ดวงนี้ที่เห็น ฟากฟ้าฝั่งนั้นจะร้อนหรือเย็น หรือจะมองเห็นเช่นกันหรือไหมเธอ ตอนนี้เธอกำลังคิดถึงใครไหม และใครคนไหนจะเป็นฉันบ้างไหมเออ สักนิดแค่คิดถึงฉันยามเผลอ แค่ยามละเมอเป็นฉันไหมคนดี

ใครใดใกล้ที่แม้ แต่กาย กาลก่อนเคยทักทาย เมื่อนั้น กาลกลับย่อมผันคลาย มิตรเสื่อมลืมแฮ

แม้เพียงในที่นี้ ก็ไม่มีใครมาดู แม้เพียงไม่มีตรู ก็ไม่มีใครสนใจ แม้ข้าจะหายเงียบ ก็ไม่มีใครเปรียบเห็น แม้ข้าไร้ความเป็น ก็ไม่มีใครสนใจ อยากหายไปจากโลก ด้วยไร้โชคอย่างที่เห็น อยากร้องตะโกนเบ็ง ก็ไม่มีใครสนใจ

นาทีทุกนาที ไม่มีเสียงเรียกเข้า นาทีที่เงียบเหงา เหลือเพียงเงาเป็นเพื่อนใจ

หากชีวิตนี้ของฉันไม่มีใคร หากชีวิตใครของใครไม่มีฉัน หากชีวิตนี้สุดสิ้นลงที่ตรงนั้น หากชีวิตฉันลับหายไปไกลไกล จะมีใครบ้างไหมที่คิดถึง จะมีใครคนหนึ่งโหยหาฉันบ้างไหม จะมีใครสักกี่คนห่วงหาและอาลัย จะมีใครคนใดเดินเข้ามา หากเวลาผ่านไปเนิ่นนานนานเหลือเกิน หากเวลามันเดินเดินย้อนกลับ ไปหา จะมีใครบ้างไหมเดินทางกลับเข้ามา ก่อนเวลาที่ฉันจะลาไป...แล้วยื้อมัน

จะบอกใครดีไหมว่าใจฉันเหงา จะบอกใครหรือเขาว่าน้ำตาไหล จะบอกใครมีไหมรับฟังด้วยใจ ไม่มี ผู้ใด เข้ามา ฟัง ช่วยด้วยมันรุมอยู่ในหัว ช่วยเอาตัวฉันไปจากตรงนี้ ช่วยผมที