เพียงชีวิต วุ่นวาย ดังสายน้ำ วน เพียงชีวิตของคน มันสับสน เหลือใดปาน เพียงชีวิตคนนึง ที่โกรธขึง และก็รำคาญ เพียงชีวิตไม่นาน ไม่นานก้ต้องจากไป ไม่มีใครฟัง ไม่รู้เล่าให้ใครดี ไม่มีใครมี คนที่รับฟังตลอดไป ไม่มีใครแล อ่อนแอ และพลาดไหม ไม่มีใครใคร ดูแลใจนอกจากตัว