ดาราคล้อยลอยลับโคจรหมาย
หนักมิคลายงานการทุ่มหนักหนา
มิมองเห็นยังมิใช่ในเวลา
มิรู้ว่าสุดโคจรจะเมื่อใด
ดาราเปลี่ยนเวียนหมุนพาหมุนเศียร
ในวัยเรียนเพียรหนุนจนจำได้
ท่องจำคำพี่สอนแต่ก่อนวัย
ย่อมได้ใจคุณค่าน่าจดจำ
ที่แห่งนั้น ณ ที่ใดในพื้นถิ่น
ณ แดนดิน ถิ่นที่เห็น เป็นที่ขำ
ด้วยมิใช่ ถิ่นที่เหมาะ ฤาควรนำ
สกุลคำมิใช่ร่วมใช่ถิ่นเดียว
ความคิดเห็น