ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

ถามใจตน

ไม่มีใคร รู้ใจดี กว่าตัวหรอก ............ ไม่มีบอก ใจตน เท่าตนถาม
ตัวย่อมรู้ ทันจิต คิดติดตาม ............งามไม่งาม ใจตน ย่อมรู้ดี

อยากเดินหน้า ถอยหลัง หรือหลบเลี่ยง ......ยากจะเบี่ยง ว่าสุข หรือทุกข์หนี
ชอบหรือรัก เร่งค้นใจ อย่ารอรี ...........แล้วทำที่ ใจสุข แค่นั้นพอ

แม้คิดหลบ ถอยหลัง ไม่สู้หน้า ...........แต่ทว่า ใจทุกข์ แสนหนักหนอ
จะทำไป ทำไม ใยมิรอ ................ให้ใจทอ กำลัง กล้าสู้ไป

ความคิดเห็น

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า
สุรีย์แสงส่องผ่านด่านราศี
นับเลื่อนปีเคลื่อนพ้นจอนักษา
เวียนวนผ่านสายธารแห่งเวลา
ที่เตือนว่าทุกนาทีไม่รอใคร
อีกปีแล้วสงกรานต์แก้วเวียนมาพบ
ครบบรรจบอีกรอบนับอสงไขย
เร่งจงทำบัดนี้ดีเกินใจ
อย่ารอให้แก้ไขจะเสียงาน
เรียนเพื่อรู้ ทำเพื่อเรียน เขียนเพื่ออ่าน
ผิดพลาดงาน เรียนจำ เป็นคำขาน
อย่าผิดซ้ำ ปรับปรุง ให้ได้การ
อย่าหมดไฟสืบสานงานต้องทำ
เรียนรู้ค่ายคือชีวิตโลกใบเล็ก
ยามเยาว์เด็ก ชีวิตแสนขบขำ
เรียนรู้ผ่านเวลาน่าจดจำ
ถอดเป็นคำ ถึงทุกคน คนห้องค่าย .....:D

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ช่างเธอ

อยากรู้...นักว่าเมื่อไหร่เจ้าโฉมตรู จะให้รู้ความฝันที่วางไว้ ที่เธอฝากชีวิตและหัวใจ ไว้กับใครคนหนึ่ง..อยากจะรู้ แสนบังเอิญจริงหนอที่ทราบข่าว ถึงเรื่องราวที่แว่วเข้าผ่านหู ว่านานแล้วเธอบอกให้เฝ้าดู คนที่อยู่ทุกคนรู้เรื่องดี เธอไม่บอกหรือเธอลืมให้รู้ หรือยุ่งอยู่หรือเธออยากหันหนี แต่ช่างเถอะเหตุผลอาจจะมี จะร้ายดีแล้วฉันเกี่ยวอันใด เธอจะสุขก็ขอให้เธอสุข เธอจะทุกข์หรือหมองขนาดไหน ก็ตัวเธอรู้เองใช่ผู้ใด จะรู้ไปทำไมก็ป่วยการ

เที่ยง ?

ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์ ยามใดมีสุขสุขนั้นย่อมมีคลาย ของใดเคยเห็นย่อมผันและกลับกลาย คนยังมีวาย เกิดอยู่ คงอยู่ และดับลง

สิ้นหวังพลังใจ

อันไฟฝันจงฝันอย่างโชยแสง แม้อ่อนแรงอย่าดับริบหรี่หาย ร้อยคนนั้นมีนับแสนความคิดกลาย อย่าพึงหมายว่าพอใจทุกทั่วกัน เพียงอยากหวังอยากฝันจงทำเถิด แค่นำเกิดสนองตัวใจสุขสันต์ เพียงไม่ล้ำจรรยาแลศีลธรรม์ ขอให้ทำแม้ยังเพียงเสี้ยวดี หากไม่นับแล้วเมื่อไหร่จะพึงนับ เมื่อกลุ่มจับ ก็เพียงหนึ่ง มีศักดิ์ศรี ซึ่งผู้นำ ย่อมสร้างบ่มมานานปี ใช่หรือที่อาจก่อขึ้นเพียงวัน ณ ยามนี้ รุ่นกลุ่ม คงลำบาก ถึงยามยากไร้ผู้มาสร้างสรรค์ หากไม่ช่วย นำกลุ่ม คงร้าวพลัน ขอพี่นั้น โปรดตรึกตรองอีกครา